عاملیت غیرجنسی زنانه در میانۀ تقابل های ساختاری: برساخت زنانگی در سینمای رخشان بنی‏ اعتماد

هدف از این تحقیق بررسی چگونگیِ برساختِ زنانگی در سینمای رخشان بنی‏اعتماد، از کارگردانان زن در سینمای ایران، است. پرسش اساسی این مقاله فرم زیبایی‏شناختی و اجتماعی زنانگی در سینمای زنانۀ بنی‏اعتماد است. برای بررسی این موضوع، منظومه ای از مقوله های مطالعات جامعه‏شناختی زنان در زمینۀ برساخت زنانگی همچون مادرانگی، مردانگی، کلیشه‏های جنسیتی، تجربۀ مشترک زنانه، و غیره را به کمک گرفته‏ایم. ایدۀ نظری مقاله این است که سینمای بنی اعتماد زنانگی را به مثابۀ حامل مصالحه در زمینۀ تقابل های ساختاری به تصویر می کشد. در ادامه، چهار فیلم کاملاً زنانۀ بنی‏اعتماد را بررسی کرده‏ایم؛ فیلم های نرگس، روسری آبی، بانوی اردیبهشت، و خون‏بازی. خوانش مضاعف این فیلم ها در دو بُعد زیبایی‏شناختی و اجتماعی مؤید این موضوع است که زنانگی‏های بنی‏اعتماد غیرجنسی هستند و بنی اعتماد امیدوار است که زنانگی مبتنی بر عشق رمانتیک، موسیقی‏وار بر از هم‏گسیختگی‏های اجتماعی و طبقاتی فایق آید.